ر ز چشم تو ای آشنا نیفتادم
بگیر دست مرا تا ز پا نیفتادم
کشانده صحبت مستان به کافرستانم
مگو به کنج شبستان چرا نیفتادم
به من ببخش اگر از رسم عشق بی خبرم
که من هنوز در این شیوه جا نیفتادم
به یُمن یاد تو هنگام برگ ریز خزان
به سان موسم گل از نوا نیفتادم
هزار شکر خدا را که در تمامی عمر
ز یاد تو نفسی هم جدا نیفتادیم
به خاک راه افتادم،بلی،ولی هرگز
به پای بوسی اهل ریا نیفتادم
ببخش شعله ی شوقی چراغ چشمم را
اگر ز چشم تو ای آشنا نیفتادم
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
