پـُر كـُــن پيــــاله را! كايـن آبِ آتشــــــيـن
ديريست كه رَه به حال خــــــرابم نمـيبرد!
اين جامها كه در پي هـــم ميشـــــود تـهي
درياي آتش است كه ريزم به كـــام خويش
گرداب مي ربايد و آبم نميبرد!
...من با سمند ســــركش جادويي شـــــراب
تا بيـكـــــــــــران عــالم پنـدار خفتــــه ام
تا دشـت پرســـتاره انديشـــه هاي گــــرم
تا مـــــرز ناشـــناخـته مـرگ و زندگـــي
تا كــــوچـه باغ خاطـــــره هاي گريز پـا
تا شـــــــــــــــهر يادهـــــــــــا
ديگــــــر شــــــــــــــــــــــــــراب هــم،
جـز تـا كــــنار بســـــتر خوابـم نمــيبرد!
هـــان اي عــقــــــــــاب عــشـــــــــــق!
از اوج قـلــــه هاي مـه آلود دُوردَســـت
پـرواز كــن به دشت غم انگيز عمـر من
آنجـــــا ببــر مرا كه شـــــــرابم نميبرد!
آن بـي ســـــتاره ام كه عقــــابم نمـيبرد!
در راه زنـدگــــــــــــــــــــــــــــــــــي،
با اين همــه تلاش و تمــــنـٌا و تشــنگي،
با اينكه ناله ميكشم از دل كه:..آب...آب!
ديگر فريــب هـم به ســــــــرابم نميبرد!
پــر كن پيـــالــــــه را

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: