گاهی اوقات توی زندگی آدم حتی کوچکترین اتفاق میتونه به یه غم بزرگ تبدیل شه

به یه دنیا ناامیدی

اتفاقی که ناخواسته امیدت رو ناامید کنه

غصه هاتو زیادتر

دلتنگیاتو عمیق تر

آرامشت رو سلب...

اما یکی هست

یکی که کمکت کنه

آرومت کنه

یکی که میتونه پناهت باشه

میتونی بهش تکیه کنی

روی شونش اونقدر گریه کنی تا آروم شی

اونقدر آروم واونقدر زیبا که حتی خودت رو هم فراموش کنی

چه برسه به غم و غصه هات

اونوقته که میری به اوج

بالا و بالاتر

زیبا و زیباتر

سبک و سبکتر

آروم و آرومتر

می بینی؟

حتی همین لحظه ی دلتنگی و ناامیدی

و هر لحظه ی دیگه ی زندگیت میتونه لحظه ی معراج تو باشه

بهش تکیه کن

مطمئن باش تنهات نمیذاره.