نه پيش مي رويم و نه پس

روي خط چين ِ سرنوشت

جاي سايه ي سنگين و سياه ِ تو
...
جامِ ِ ارغوان ِ پاييز را به خانه مي آورم

همه شب مست و سرخ

مشت مي كوبم بر هر چه آيينه

كه زرد ِ رويم را به رخ آوَرْد

خزيده دستان ِ افيون خاطره

در گلوگاه ِ من ، چه چاره كنم؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: